Innerlijke rust

Innerlijke rust is afhankelijk leren worden. 

Afhankelijkheid is een beetje een moeilijk woord, zeker in onze tijd. Sterk en onafhankelijk klinkt een stuk beter. De woorden sterk én onafhankelijk worden ook vaak samen gebruikt. Alsof die woorden onlosmakelijk aan elkaar verbonden zijn en jou er,  op die manier, van moeten overtuigen dat het sterk is om onafhankelijk te zijn.

Het is natuurlijk ook wel heel fijn (en gezond) als je, als mens, op eigen benen kunt staan en een gezonde portie zelfbewustzijn hebt. Het ‘ikke zelf doen’ wat al in je kindertijd begint is ontzettend nodig voor je ontwikkeling en brengt je ver. Soms verder dan je ooit had kunnen denken.

Tegelijk kan deze, gezonde, beweging naar onafhankelijkheid een onbedwingbare drang worden. Alles zelf moeten kunnen en alles moeten kunnen bereiken legt een enorme druk op je bestaan. Die druk leid tot innerlijke onrust, wat zich uit in de vorm van vermoeidheid, stress, spanning, frustratie of onzekerheid.

Bij volwassen worden hoort dat je (weer) leert om steun te zoeken en afhankelijk leert zijn. Nadat je ontdekt hebt om op je eigen benen te staan, ontdek je ook dat het een illusie is dat je alles zelf kunt of zou moeten kunnen. Werken aan veerkracht en vitaliteit is natuurlijk altijd goed. Maar wanneer je vastloopt heeft dat heel vaak niet te maken met een tekort aan veerkracht of vitaliteit. Veel vaker heeft het te maken met een gebrek aan steun. Het grootste probleem is namelijk niet dat je iets niet kunt. Het grootste probleem is wel dat je dit ‘niet kunnen’ een probleem bent gaan noemen.  

Hoewel ‘sterk en onafhankelijk’ nog steeds sterk gewaardeerd wordt zie je ook steeds meer een andere beweging ontstaan. De behoefte aan gemeenschapszin of ‘noaberschap’ begint steeds helderder te klinken. Blijkbaar beginnen we ook in de gaten te krijgen dat alleen maar ‘sterk en onafhankelijk’ niet het antwoord is.  

Het is niet zo gemakkelijk om (weer) afhankelijk te leren worden. De mens heeft een sterke neiging tot ‘zelf doen’ en hulp vragen en accepteren lijkt daar dwars tegenin te gaan. Wanneer je innerlijke rust wilt vinden is het écht nodig om je gezond te leren verhouden met zowel afhankelijk als onafhankelijk zijn.